Pek çoğumuzun güvensiz şifreler kullanmaya devam ettiği bir gerçek. Ama Sovyetler Birliği ve ABD arasındaki Soğuk Savaş döneminin zirve zamanlarında ABD nükleer cephaneliğinin güvenliği hakkında ortaya atılan iddialar, sizi hem biraz rahatlatabilir hem de dehşete düşürebilir.
Nükleer kodların mümkün olduğunca güvenli bir şekilde korunması gerektiği konusunda muhtemelen hemen herkes hemfikir olacaktır. 1980’lerde, Harvardlı bir akademisyen ve müzakere ve çatışma yönetimi uzmanı, Pentagon’a özellikle güvenli bir fikir önerdi. Bu öneriye göre, nükleer kodlar başkanın yakınındaki bir kişinin vücudunun içerisine yerleştirilmeliydi. Daha sonra, nükleer füze fırlatmayı seçmesi durumunda başkan, yanındaki bu kişiyi bıçaklayarak kodları çıkarabilecekti.
Roger Fisher, Mart 1981’de Bulletin of the Atomic Scientists’te yayınlanan bir yazıda bu fikre yer verdi. Fisher, “Başkana eşlik eden muhtemelen bir Deniz Kuvvetleri subayı olan genç bir adam var. Bu genç adamın nükleer silahları ateşlemek için gereken kodları içeren siyah bir evrak çantası var. Başkanın bir personel toplantısında nükleer savaşı soyut bir soru olarak görüştüğünü görebiliyordum. Şu sonuca varabilirdi: ‘SIOP Plan Bir’de karar olumlu, Alfa hattı XYZ’yi ilet.’ Böyle bir jargon, konuşmanın konusunu daha uzakta tutacaktır” diye yazdı ve devam etti: “Benim önerim oldukça basitti: Gerekli kod numarasını küçük bir kapsüle koyun ve sonra bu kapsülü bir gönüllünün kalbinin hemen yanına yerleştirin. Gönüllü, Başkana eşlik ederken yanında büyük, ağır bir kasap bıçağı taşıyacaktı. Başkan nükleer silah ateşlemek isterse, bunu yapmasının tek yolu önce kendi elleriyle bir insanı öldürmesi olurdu. Başkan, ‘George, üzgünüm ama on milyonlarca insan ölmeli’ der. Birine bakmalı ve ölümün ne olduğunu anlamalıdır – masum birinin ölümünün ne olduğunu. Beyaz Saray halısında kan. Bu gerçekliği eve getirilmesidir.”
“Ya başkan vazgeçerse…“
Uygulama yöntemi tartışılabilir olsa da, arkasındaki fikrin iyi niyetli olduğu söylenebilir. Ancak (ve neyse ki) bu fikrin kullanılma olasılığı çok düşük gözüküyor. Nükleer silahları “nüfus sorunu hariç” hiçbir sorunun çözümü olarak tanımlayan Fisher bunu Pentagon’a ilettiğinde, insanlık için pek de güven verici olmayan bir cevap aldı. “Bunu Pentagon’daki arkadaşlarıma önerdiğimde, ‘Aman Tanrım, bu korkunç. Birini öldürmek zorunda kalmak başkanın yargısını çarpıtır. Asla düğmeye basmayabilir” dediler.
Bunun yerine, saldırı başlatmak için başkandan yetki almış birden fazla personelin anahtarları teslim etmesi ve nükleer kodların bulunması gibi güvenlik önlemleri devreye sokuldu. Ancak nükleer uzman ve eski fırlatma subayı Bruce Blair‘e göre, Başkan John F. Kennedy 1962 yılında nükleer silahların daha iyi korunması için kodların kullanılmasını emrettiğinde, bunu uygulayanlar tarafından tepkiyle karşılandı.
Çok gizli şifre: OOOOOOOO
Blair 2004’te “Omaha’daki Stratejik Hava Komutanlığı (SAC) bu güvenlik önlemini aşmak için sessizce ‘kilitleri’ sıfıra ayarlamaya karar verdi” iddiasında bulundu ve devam etti: “1970’lerin başlarında ve ortalarında, Minuteman fırlatma subayı olarak görev yaptığım dönemde, hala değiştirilmemişti. Fırlatma kontrol listemiz aslında bize, ateşleme ekibine, sıfırdan başka hiçbir rakamın yanlışlıkla panele çevrilmediğinden emin olmak için yeraltı fırlatma sığınağımızdaki kilitleme panelini iki kez kontrol etmemizi talimatını veriyordu. Ve böylece Soğuk Savaş’ın nükleer krizlerinin zirve yaptığı dönemde ‘gizli kilit kodu’ OOOOOOOO’da sabit kaldı.”
Blair’e göre, SAC yetkisiz fırlatmalardan çok, fırlatma emirleri durumunda hızlı fırlatma ihtiyacıyla ilgileniyordu. Bunu, çocuğunuzun sınırsız telefon kullanımına sahip olmaması için telefonunuza koyacağınız çok basit bir 0000 pin kodu gibi düşünebilirsiniz. Şifreyi çözmesi çok kolay olsa da, sizin telefonunuzu açmanız da aynı şekilde kolay ve hızlı olacaktır.
ABD Hava Kuvvetleri o zamandan beri bunu yalanladı ve “Dr. Bruce Blair’in iddia ettiği gibi sekiz sıfırdan oluşan bir kod hiçbir zaman bir MM ICBM’yi etkinleştirmek veya fırlatmak için kullanılmamıştır” dedi. Blair ise bunu reddetti ve ilk iddiasına sadık kalarak Minutemen için gizli olmayan bir teknik kılavuzun “normal koşullar altında KOD EKLEME küçük resim anahtarlarının 00000000 olarak ayarlanacağını” açıkladığını ve hava kuvvetlerini “nükleer arıza emniyet prosedürleri hakkında yanıltıcı bilgi vermekle” suçladığını ekledi.
Neyse ki, fırlatma kodları iddia edildiği gibi sekiz sıfıra ayarlanmış olsa bile, bu süre zarfında yetkisiz nükleer füzeler fırlatılmadı. Fırlatma personelinin kodları almak için daha yüksek bir yetkiliyi araması gereken daha sağlam bir sistem ise ancak 1977’de yürürlüğe girdi.